 |
| ร้านอาหารอินจัน, Sampran riverside |
สวัสดีปีใหม่ครับ Ichiro's blog ปีนี้ ก็เข้าปีที่ หกแล้ว ขอบคุณผู้อ่านทุกๆท่านที่ทำให้เรายังมีวันนี้ จากการแค่เริ่มเขียนเล่นๆ ลองมาทำเป็นวีดีโอ แล้วก็มีคนมาขอให้เขียน จนกลับไปถึงความรู้สึกที่ว่า เราควรทำเป็นแค่ Blog ส่วนตัวเฉยๆ และปิด fanpage เสีย จะได้ไม่มีใครมาติดต่อกับเราได้อีกครับ
ปีใหม่ 2016 เป็นปี ของการละทิ้ง เป็นปีของการที่ผมรู้สึกว่าควรจะหยุด ควรจะเลิก เลิกทำสิ่งที่เป็นส่วนเกินของชีวิตไป ละทิ้งความสำเร็จ ความล้มเลวและหลายๆ อย่างที่ทำให้เราเป็นเราจนวันนี้ครับ ซึ่งอาจรวมถึง blog นี้ด้วย แต่โชคดี ที่ blog นี้มีไว้เพื่อบันทึก ไม่ได้มีไว้ เพื่อสะสมตัวตน มันจึงน่าจะรอดจากการถูกทิ้ง ปีใหม่ 2016 ผมจึงไม่ได้ไปไหนเลย แต่อยู่แต่ในกรุงเทพฯ และก็ไปทานที่ร้านอาหารอินจัน ที่สวนสามพราน ตรงนี้แต่ก่อนเป็น rose garden แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนเป็น สามพรานริเวอร์ไซด์ นานแล้วครับ ดีนะที่นี่
ร้านอาหารอินจัน ที่ สามพรานริเวอร์ไซด์ อร่อย ไม่แพง วิวสวย ราคาโอเค ดีงามทุกอย่าง แนะนำครับ
 |
| ร้านอาหารอินจัน, Sampran riverside |
 |
| ร้านอาหารอินจัน, Sampran riverside |
 |
| ร้านอาหารอินจัน, Sampran riverside |
 |
| ร้านอาหารอินจัน, Sampran riverside |
นอกจากไปร้านนี้ แล้วก็ไปเดินห้างครับ ไปร้าน Paul กับ ร้าน St. Marc cafe ครับ ไปที่สาขา Central world
ร้าน St. Marc เป็นร้านที่ผมชอบไปกินครัวซอง มากๆ สมัยเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่นครับ ที่ร้่านที่ญี่ปุ่นถ้าไปทานอาหารเขาจะให้ทานครัวซองฟรี แต่พอทานที่ร้านเมืองไทยแล้วผมรู้สึกว่า มันไม่อร่อยเท่ากับที่ญี่ปุ่นครับ รู้สึกผิดหวังนิดๆ
ร้านนี้เป็นร้านที่ขายของหวานเป็นส่วนใหญ่
 |
| St. Marc Cafe', Central World |
 |
| St. Marc Cafe', Central World |
 |
| St. Marc Cafe', Central World |
 |
| St. Marc Cafe', Central World |
อีกร้านคือ ร้าน Paul ร้าน Franchise ซึ่งร้านนี้ผมเคยไปทานมาแล้วที่สาขา Central Embassy ร้านนี้มีอาหารทานด้วยครับ
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
 |
| Paul, Central Embassy |
สุดท้ายแล้วครับ ผมเหนื่อยครับ ปีนี้ ตั้งแต่ต้นปีเลย เหมือนล้ามาข้ามปี
เคยเหนื่อยไหมครับ คนเราเหนื่อยเพราะอะไร เพราะว่า ทำงานเยอะเลยเหนื่อย
เพราะว่า ทำงานเยอะ แต่จุดหมายยังเลือนรางก็เลยเหนื่อย หรือเพราะว่า
เราไม่รู้ว่าเรากำลังไปไหนกันแน่
ถ้าแม้น แม่น้ำทุกสาย
ต้องมีมหาสมุทร เป็นจุดหมาย เพียงแค่เราลอยอยู่ในแม่น้ำ แม้จะไม่ว่ายน้ำ
ก็ย่อมลอยไปถึงมหาสมุทร อยู่ดี ไม่ต้องพยายาม
หรือแท้จริงแล้ว
เป้าหมายที่ใครๆ ตั้งขึ้นมานั้น ล้วนเป็นเพียงเป้าหมายชั่วคราว ที่
พอถึงแล้วก็มีเป้าหมายใหม่ เรื่อยๆไป ไม่มีวันสิ้นสุด
รังแต่จะพาให้เหนื่อยกาย ใจ เพียงเท่านั้น
หากเราอยู่ในแม่น้ำที่ถูกสาย สุดท้ายแล้ว
เราก็ต้องไปถึงมหาสมุทรอันเป็นจุดหมายอยู่ดี
ดังนั้นถ้าเราเลือกทางเดินที่ถูกทาง เลือกแม่น้ำที่ถูกสายแล้ว
ก็คือเราอยู่ในจุดหมายอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องดิ้นรนพยายามมาก
สุดท้ายก็ไปถึงจุดหมายของเราอยู่ดี
แค่มีความสุขในทุกๆเวลาที่อยู่ในเส้นทางนั้น ก็ดีแล้ว
แต่ถ้าอยู่ เส้นทางที่ผิด ต่อให้พยายามแค่ไหน ก็ย่อม ไปถึงจุดหมายที่ผิด ครับ ดังนั้น การค้นหาเส้นทางที่ถูกต้องของตัวเองนั่นต่างหาก ที่คือจุดหมาย
สวัสดีปีใหม่ อีกที ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น