แต่เดิมเรียกทะเลสาบนี้ว่า ทะเลสาบสีเขียว ภายหลังจึงเปลี่ยนชื่อ ตำนานเล่าขาน ว่าดาบที่หายไป ได้คืนกลับมาโดยเต่าวิเศษ และยังเชื่อว่า ดาบอันนั้นยังคงจมอยู่ที่ใดที่หนึ่งในทะเลสาบแห่งนี้
อยู่ไม่ห่างกันนั้นมีวัด Ngoc Son กับสะพานไม้สีแดง ที่ถ่ายรูปเผินๆ อาจนึกว่าอยู่ที่ญี่ปุ่นหรือจีนได้ วัดนี้ต้องเสียค่าเข้าเล็กน้อย แต่ก็คุ้มค่าต่อการลองเข้าไปดู ผมเดินไปเดินมาแถวๆนั้น พบของขายหลายแบบ คล้ายๆตลาดประตูน้ำ แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรมา ของที่อาจจะน่าสนใจก็คือพวกเครื่องไม้ ลง แลกเกอร์ สีสวยๆครับ
ผมเดินๆต่อไปจนถึงหน้าโรงละคร ซึ่งผมเข้าใจไปเองว่า ย่านนี้คงจะหรูสุดแล้ว เพราะมี Hilton กับมีพวกร้านหรู เช่น Gucci ร้าน Louis อยู่ในบริเวณนี้ เข้าใจว่าอาคารย่านนี้สร้างโดยพวกฝรั่งเศส ไว้ใช้เป็นศูนย์
บัญชาการดูแล อาณานิคมในย่านนี้
ระหว่างเดินจะเห็นรถสามล้อ แบบให้คนนั่งนั่งอยู่ข้างหน้า คนขับอยู่ข้างหลัง ผมว่าค่อนข้างอันตราย และที่สำคัญ ภายหลังผมมาพบว่า นั่ง Taxi ถูกกว่า และมี Meter ด้วยครับ
เดินไปอีกเช่นกัน ถึงพิพิทธภัณฑ์ ซึ่งสร้างจากตึกบัญชาการของฝรั่งเศสสมัยก่อนเช่นกัน ต้องเสียเงินเข้าไป หากอยากเอากล้องเข้าไปถ่ายก็จ่ายเงินเพิ่ม ก็เอากล้องเข้าได้ครับ
ภายในมีการแสดงประวัติศาสตร์ของเวียดนาม เรียงยุค ตั้งแต่ก่อนประวัติศาสตร์ ผมว่าเข้าไปดูก็ไม่เลว
จบแล้วครับ สำหรับประสบการณ์สั้นๆใน Vietnam ของผม ผมกลับมาถึงกลับต้องไปหาหนังเรื่อง เราสองสามคน ที่เขาถ่ายทำที่ เวียดนาม ออกมาดู หากมีโอกาส จะไปใหม่อีกครั้งครับเวียดนาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น